woensdag 19 maart 2025

Inhoudsopgave met links naar de verhalen

(Informatie over mijn boek 'Een beerput die geen doofpot werd' vind je hierboven achter de gelijknamige tab)                                                                                                          

Klik op de gewenste titel:

34. Over boerderij Timmerplaats / Lubbert Jansenstede / Hietcole, Hoogstraat 6, Toldijk
Begin 19e eeuw is deze boerderij eigendom van mijn voorvader Jan Russer (1750-1815). Aanleiding voor nader onderzoek.
Andere namen in dit verhaal: Elsken Berends, Gerritje Breukink, Jan Enserink, Berend Gesink, Jan van Grol, Frans Cuijper van Holthuijsen, Hilleken Hilverink, Aaltje Jansen, Christina Jansen, Joost Jansen, Lubbert Jansen, Berend Joosten, Jan Joosten, Berend Klein Lenderink, Anna Margaretha Lubberts, Janna Luunk, Coenraad van Munster, Johanna Margaretha van Munster, Derk Nijkamp, Johanna Revelman, Jan Russer sr. en jr., Willem Russer, Egbert Derks Weideman, Geertruid Weideman, Mechelina Weideman, Geesken Wentink, Wendelina Wentink

33. Ongehuwd zwanger in de 18e eeuw in Steenderen
Destijds was ongehuwd zwanger zijn een strafbaar feit. In 1770 kreeg ook Reintje Huetink om die reden een boete. Zij is een nichtje van voorvader Garrit Arends (ca. 1720-1808).
Andere namen in dit verhaal: Gerrit Egbers, Arend Huetink, Willem van Londen, Elsken van Londen

32. Schotse wortels in Toldijk: Aalt Anderson (ca. 1687-1750)
Rond 1725 vestigt voorvader Aalt Anderson zich op boerderij Bremerstede in Toldijk, samen met Arndje Jansen, dochter van de familie Bremer van de gelijknamige herberg, anno 2024 café-restaurant Den Bremer.
De wieg van Aalts vader stond in Schotland. Ook al is de naam Anderson inmiddels uit Toldijk verdwenen, zijn Schotse bloed stroomt er nog steeds.
Andere namen in dit verhaal o.a.: Elsken Anderson, Jan Anderson, Janna Anderson, Harmen Garritsen, Johan Gordinou de Gouberville, Elsken Kirspensis, Arend Klein Lenderink, Janna Maneveld, Aalt Scholten, Roelof Scholten, Hendrika Teunissen, Peter Teunissen, Teunis Teunissen

Eind 1686 is voorvader Jan Anderson in Ellecom getrouwd als 'jongeman uit Schotland'. Een prikkelend gegeven dat ertoe uitnodigt onze tanden in zijn leven te zetten.
Andere namen in dit verhaal o.a.: Judith Aalts, Marije Anderson, Jochum Claessen, Jan Schotsman, Christiaan Smink, Gosseling Smink

30. De twee herbergen van Marije Anderson (Middachten en De Engel in De Steeg)
Marije is de in Ellecom geboren jongste dochter van voorvader, de Schot Jan Anderson (1665-1731). Met haar eerste man heeft ze een herberg onder Middachten, met haar tweede man, Gosseling Smink/Smeenk, baat ze De Engel in De Steeg uit. Dit artikel gaat ook over de andere eigenaren/uitbaters van De Engel, waaronder haar nageslacht. Haar achterkleinzoon draagt de herberg uiteindelijk in 1874 aan iemand anders over. 
Andere namen in dit verhaal o.a.: Hendrik Aalten, Jan Engelen, Christiaan Goedvriend, Heer van Middachten, Steven Peters, Steven Reinink, Smink

29. De familie Busser: van Recke in Duitsland naar de Oosterenk in Empe
In dit blog volgen we de rechte lijn van de Duitse stamvader via Brummen, Oeken, Voorst en Empe naar boerderij de Oosterenk aldaar aan de IJsselstraat (deel A). Dit met zoveel mogelijk achtergrondinformatie. Daarna wordt per generatie aandacht besteed aan hun broers en zussen (deel B).
Berend Busser (1868-1937) is mijn grootvader.

28. De veermannen van het Bronkhorsterveer vanaf 1696
Toen ik hoorde dat het Bronkhorsterveer zich in zwaar weer bevindt, moest ik 
denken aan mijn voorvaders Arend Jansen en Garrit Arends. Zij bemanden deze pont van 1716 tot 1752. Dit verhaal gaat over hen, maar geeft ook een overzicht van alle veermannen van 1696 tot heden.
Andere namen in dit verhaal o.a.: Hendrik Jan Breukink, Maria van Bronkhorst, Grietien Garritsen, Steventjen Hogenkamp, Anna Maria Huetink, Hendrik Jacobs, Frerik Reijnts, Hendrik Jan Spitholt, Starink, Rijk Wessels, Wijers

27. De dienstverbanden van Geert Busser (1870-1943)
Mijn oudoom Geert Busser werkt tijdens zijn jonge jaren een kleine zestien jaar als huisknecht op drie verschillende landhuizen: De Beele in Voorst, de Meeuwenberg in Empe en Den Dam in Eefde, en daarnaast op de pastorie in Voorst. Welke families treft hij daar?

26. Over Berend Busser (1868-1937), de derde Busser op de Oosterenk in Empe 
Boerderij Oosterenk, IJsselstraat 7 te Empe, is vanaf 1836 bijna twee eeuwen lang het honk van deze familie Busser. Mijn grootvader Berend Busser is de derde in een rij van in totaal vijf generaties. Hij is naar verluidt een lieve man en heeft twee rechterhanden. Ook is hij maatschappelijk betrokken. Deze beschrijving van zijn leven geeft daardoor meteen een inkijkje in het Empe van toen.

25. De boedel van Garritjen Hendriksen (Smitskamp) (1739-1774) in Brummen
Nadat voormoeder Garritjen Hendriksen is overleden, wil voorvader Berend Busser (1746-1818) hertrouwen met Cornelia (Knelia) Timmer. Voor zo’n tweede huwelijk kan plaatsvinden, moet er ten behoeve van de kinderen een inventaris worden opgemaakt van de eigendommen die het paar op het moment van overlijden bezat. 

In 1936 trouwt de ietwat bijzondere westerling Emile Vernig met Hanna Busser, dochter van mijn oudoom Hendrik Jan Busser, en trekt in op haar ouderlijke boerderij Witzand, Emperweg 90, Empe.
Andere namen in dit verhaal: Brinkman, Robers, Spiegelenberg

23. Boerderij Klein Neerheide in de Kruisberg vanaf 1650 (Doetinchem)
Op deze boerderij aan de Hogenslagweg 7-9 boerden tussen 1864 en 1911 twee generaties Wiltink: mijn grootmoeder Aaltje en overgrootvader Derk Jan. Drie generaties Stoltenborg gingen hen voor. In 1911 neemt de familie Bennink het stokje over, en vanaf 1995 de familie Wassink.
Het jaar 1901 is voor Klein Neerheide een enerverend jaar. Dan verlaten beoogd opvolger zoon Herman Wiltink en zijn vrouw de boerderij wegens een geloofskwestie.
Andere namen in het verhaal: Bieleman, Bilderbeek, Bodmer, Bosman, Breukink, Busser, Crommelin, van Diest, Ebbers, Garretsen, Gerritsen, van Heeckeren, Keijzer, Langwerden, Renssen, van Santbergen, Siebelink, Sileon, Tenkink, Wesselink

22. Hendrik te Winkel is er helemaal klaar mee (Hengelo Gld 1683)

Mijn voorvader Hendrik te Winkel is een van de getuigen in de kwestie Rumpius (zie hieronder bij #MeToo (2x)). Met eigen ogen heeft hij gezien hoe deze predikant een vrouw lastig valt. Zijn getuigenis wordt hem echter niet in dank afgenomen.
Andere personen in het verhaal: meerdere (Klein) Lenderinks, Trijne op Grote Holte, Hendersken ter Stege, Hendrik Teunissen, Derk en Hendrik Wiemelink

21. Boerderij Harenberg en de galg op de Bronsbergen (bij Zutphen) 

Eeuwenlang stond aan de Bronsbergen 28-A bij Zutphen een herberg met de naam Harenberg, bakermat van een van mijn vooroudertakken. Er dichtbij stond een galg van de stad Zutphen. Rond 1800 verdween de galg. Ook de familie Harenberg ruimde na vier generaties het veld. Er volgden vier generaties Wunderink, totdat de herberg in 1945 werd verwoest.  

20. Een treurig voorval in herberg De Zwaan in Steenderen (1749)

Twee van mijn voorvaders zitten op enig moment samen in deze herberg aan de Dorpsstraat ca. nr 14 in Steenderen. Op zeker moment krijgen ze een meningsverschil. En dan opeens...
Personen in het verhaal: Henricus en dochter Theodora Eggink (Hengelo), Esken Huetink (Steenderen).

19. Aaltje Bannink laat zich niet verleiden (Hengelo Gld 1674) 

De Hengelose domineeszoon Henricus Rumpius probeert mijn voormoeder Aaltje Hillebrants,
de vrouw van Jan Bannink, te verleiden.

18. De tweede Hengelose beeldenstorm (1677)
De Hengelose Remigiuskerk is sinds de Reformatie protestants, maar wordt tussen 1672 en 1674 opnieuw katholiek. Nadat de papen wederom verdreven zijn, blijft het broeien. Dit leidt tot een tweede beeldenstorm en tot bedreiging van Willem Goijcker en zijn huisvrouw.
Figuranten: Mijn voorouders Johannes en Willem Eggink, Eva Rumpius

17. De aanstelling van een nieuwe (Hengelose) predikant in Gendringen (1678-1679)

Over de verdeeldheid hierover binnen de Gendringse kerkgemeenschap. Kandidaat-predikant Johannes Eggink uit Hengelo (Gld), een van mijn voorvaders, kan niet anders dan afwachten.
De Gendringse kerkleden die hun zegje doen zijn: Steven van Amerongen, graaf Van den Bergh, Henrik Eekhof, Johannes Gunning, Hertgert Jansen, Herman Langeloth en Salomon Locken. Ook Otto Vogel speelt een rol.

16. Heibel bij het hek van Olburgen tussen mannen uit Toldijk en Hengelo Gld (1679)

De Toldijkse Peter Pennekamp, een voorvader, beschuldigt de Hengelose Theodorus Rumpius ervan hem barbarisch mishandeld te hebben.
In het verhaal genoemde personen: Tonnis ten Bosch (Hengelo), Derk Bruinderink (Toldijk), Frans Cuijper van Holthuizen, Jan Eggink Wzn.(Hengelo), chirurgijn Van Geelkerken (Bronkhorst), Reind Geltink (Hengelo?), Arend Huetink (Steenderen), Reind Jansen, Derk Peurs (Steenderen), Jan Reindsen, Jan Rootheuvel (Toldijk), Jan Rijken (Toldijk), jonker Veer (Hengelo) en Herman Wagenvoort (Hengelo). 

15. De dood van schoenmaker Storteler (Hengelo Gld) (1687) 

Chirurgijn Theodorus Rumpius, een voorbroer van mij, komt een gewonde verbinden en doodt een toevallige aanwezige. Of niet?
Personen die in het verhaal genoemd worden: Derk te Bockelaar (Zelhem), Jantien Boeink alias Gotink, Berend Coops, rechter Cremer, Arnold Dam, Berend Dringenborg, Abraham Eerlich (Zelhem), meerdere Egginks, Lambert Eskes, Jacob Hasebroek (Zutphen), Berend Herink, Coop Hermsen alias Coop Muller, Jan Luijkink, Herman Luijssink, Daniël van Raij (Wehl), voormoeder Eva Helena, Henricus en chirurgijn Theodorus Rumpius, Rijkel Schooltink, Wijnand Schreurs (Zelhem), Hendrik Schutten, Hendrik Storteler (Zelhem), Aaltjen Weetink (Zelhem).

14. #MeToo in de Achterhoek (1682-1688) - een recensie van prof.dr. J.H.Th. (Jos) Joosten

Een recensie over mijn boek Een beerput die geen doofpot werd. Zie ook bovenaan deze pagina, achter de gelijknamige tab. In het boek figureren een groot aantal Hengelose en Achterhoekse inwoners uit de tweede helft van de 17e eeuw.

13. #MeToo in een zeventiende-eeuws Gelders dorp (Hengelo Gld) (1682-1688)

Een artikel over mijn eerdergenoemde boek, gepubliceerd in Gen, magazine voor familiegeschiedenis 
van het CBG 2020 nr. 2

12. De Van Londens en De Gouden Leeuw in Bronkhorst (deels herzien in januari 2025)

Beschrijving van de verschillende generaties Van Londen, onder wie vier vooroudergeneraties, die de herberg tot 1797 bestieren, en hun belevenissen. Andere personen die genoemd worden: Garrit Arends, Hendrik Eeltink (Doetinchem), Hendriksken Geerlichs, Garrit Geerligs, Maria Hagens (Geesteren), Geurt Geurtsen Hammink, Hendriks (meerdere), Teuntje Herink, Wendeltjen Heijman (Havikerwaard), Arend Jansen, Hendrik Krimperman (Haarlem), Cornelis en Margaretha Planten (Doetinchem), Hendrika Stoltenburg, Gerrit Jansen Wijers, Hendrik Jansen Wijers.

11. De Toldijkse familie Hartman

Beschrijving van de verschillende generaties van mijn vooroudertak Hartman en hun belevenissen.
Andere personen die genoemd worden: Jan Dolleman (Spankeren, Baak), Teuntje Eggink (Hengelo), Garrit en Hendrika Evers, Arend Gerhard en Gradus Garritsen, Garrit Harenberg, Johanna Hiddink, Berendina en Evert Jansen, Johanna Pennekamp, Elsken Russer, Gosselink Teunissen, Harmina Wassink.

10. Uit een oude schoenendoos in Toldijk (begin 20e eeuw)

Afbeeldingen van een aantal rekeningen van middenstanders in Toldijk en Steenderen, aangetroffen in de nalatenschap van mijn overgrootouders Arend Gerhard Garritsen en Tonia Hartman.

09. Dienstweigeraars in Steenderen anno 1784

Niet iedereen staat erom te springen op de 'Lijst weerbare mannen' geplaatst te worden. De manier waarop men soms reageert, is niet mals. 
Personen die in het verhaal genoemd worden: A.J. Aberson, meerdere (voorouders) Harenbergs, Jan en Willem Jansen, Jan Medse, Teunis Medse, Jan Schepens, Gerrit Sloot.

08. De losse handjes van de Heer van Holthuizen (Toldijk) (1786 en daarna)

Baron Gerrit van Dorth, de eigenaar van Holthuizen in Toldijk, is niet de gemakkelijkste. Zo slaat hij  zonder aanleiding twee jongetjes. Zijn zuster Judith is ook niet mis. 
Personen die in het verhaal genoemd worden, onder wie voorouders: Garrit en Johanna Arends, Gerrit J.J.A.A., Jan A.H.S. en Judith van Dorth, Harmina Ensink, Janna en Willem Gaikhorst, Hendrik Garritsen, Goswinus Geurtsen, meerdere Huetinks, Hendrik Jan Smeenk, C.C. Stumph (Aalten), Harmina Weenk.

07. Conversatie, slagerij en bouwvak: hun betekenis toen en nu

Enkele voorbeelden van woorden die vroeger een andere betekenis hadden.
Personen die in het verhaal genoemd worden, onder wie voorouders: Berend Coops (1684, Hengelo), Evert Gerrits (1713, Steenderen), Aaltje ter Meulen (1713, Steenderen), Evert Wantink (1788, Baak), Otto Jansen Wijers (1713, Steenderen).

06. Vier eeuwen herberg Den Bremer in Toldijk

Overzicht van de familie die al enkele eeuwen lang Den Bremer bestiert. Daaraan voorafgaande het verhaal van de bijzondere belevenissen van een van de loten aan deze stam.
Personen die in het verhaal genoemd worden, onder wie meerdere voorouders: Aalt en Janna Anderson, Arend en Jan Bremer, Anna Gardina Brinkman (Wichmond), Berend en Derk Coops (Zelhem), Johanna Dieperink (Lochem), Gordinou de Gouberville (meerdere), Sibilla Haefkes, Aaltje Harmsen, Agnies Keppelman (Doesburg?), zes dochters Jansen, Hendrik Keurschot, Elsken Kirspensis, Jan en Everdina Koops (Zelhem), Harmen Philipsen, Lammertjen Polman (Drempt), Jan Roelofs (Keppel), Aaltje en Roelof Soerink, Reinetta Vrieselaar (Wisch), meerdere Wunderinks.

05. Een roer in Vorden als roerganger van mijn leven (1727)

Een tragisch ongeluk zorgde ervoor dat de eerste man van een van mijn voormoeders stierf. Zo kon mijn voorvader met haar trouwen en werd ik uiteindelijk geboren.
Personen die in het verhaal genoemd worden: Hendrik Brinkerhof, meerdere Enserinks, Anneken Veltmaat (en de kwartierstaten van de hoofdpersonen).

04. Boerderij Steenweert in Bronkhorst

Tot 1886 staat aan de rand van Bronkorst, in de bocht richting het veer, boerderij Steenweert. Bijna was dat mijn familienaam geweest. Lees hier het relaas van deze boerderij door de eeuwen heen.
Personen die in het verhaal genoemd worden: Gerrit en Johanna Arends, Gerrit Buenink, Aaltjen Donderwinkel, meerdere Garritsens, Johanna Gosselink (Baak), Sweer Harenberg (Bronsbergen), Hendrik Hoklein (Düsseldorf), meerdere Huetinks, Arend Jansen, Isabella Schoonhoven, Derk Seesink (Arnhem), Theodorus Wolterbeek, Aaltje Wunnink, Geertruid Wijers.

03. Boerderij de Grote Hietcole in Toldijk (deels herzien in december 2024)

De levensloop van deze boerderij aan de Hoogstraat 10 in Toldijk van circa 1713 tot heden.
Personen die in het verhaal genoemd worden, onder wie voorouders: slagerij Aalderink, J.H.A. Baumhove (Pruisen), Aleida ten Broek (Empe), Gerritje Breukink (Steenderen), Anna Dammers (Zutphen), Harmen en Arend Garritsen, Tonia Hartman, Aaltje Jansen, Johanna Geertruid Jansen, Joost Jansen, Lubbert Jansen, Anna Geertruid Joosten, Berend Joosten, Jan Joosten, Arend Klein Lenderink, Jan Klein Lenderink, dokter J.J. van Lonkhuyzen (Steenderen), Janna Luunk (Vorden), Derk Nijkamp, C.W.G.P. van Oeveren (Doesburg), Hendrikus Wilhelmus Offenberg, Hendrik Reesink (Zutphen), Maria Geertruida Schooltink, Hendrica Teunissen, Jan Vels, Egbert Weideman (Wichmond).

02. Toverij in de Toverstraat in Baak (1773)

Zouden de koeien op boerderij de Vrendenborg werkelijk betoverd zijn geweest? Eind 18e eeuw werd zoiets door sommigen nog geloofd. En daardoor kon je er zomaar van beschuldigd worden.
Personen die in het verhaal genoemd worden: rechter Aberson (Steenderen), voorvader Evert Jan Garritsen Hartman (Toldijk), pater Jan Koekkoek, Waander Scheunink, Harmen Schut, Henrik Stevens, Jan Vrendenborg, Maria Wantink.

01. De Dollemansstraat in Baak

Over de oorsprong van deze straatnaam
Personen die in het verhaal genoemd worden: Jan Dol(le)man (Spankeren, Baak), Teuntje Eggink (Hengelo), Gerrit Evers (Toldijk), Garrit en Jan Harenberg, Evert Jan Garritsen en Teunis Hartman (Toldijk), Johanna Hiddink, Lambertus Veenendaal (Toldijk).

00. Het product Nico Kwakman

Negentig jaar na de ontruiming geboren, toch nog voor 87,5% een zoon van Schokland
Dit is de titel van een door mij geschreven boek dat bij uitzondering niet gaat over mijn voorouders, maar over die van mijn man. De meesten van hen woonden op het voormalige eiland Schokland. Aan bod komen zijn voorouderfamilies (op alfabetische volgorde): Bape; Bien; Boer, de; Broodbakker; Corjanus; Diender; Dierkes; Holsappel; Jongsma; Karel; Klappe; Kok; Konter; Koridon; Kwakman; Molen, van der; Mommendé; Net; Ouderling; Schoon; Sul/Scholten/Scholtus; Toeter; Visser.
Belangstelling? Ik stuur je dit boek in digitale vorm graag kosteloos toe. Klik voor meer informatie op de boektitel.

34. Over boerderij Timmerplaats / Lubbert Jansenstede / Hietcole, Hoogstraat 6, Toldijk

Begin 19e eeuw is deze boerderij eigendom van mijn voorvader Jan Russer (1750-1815). Aanleiding genoeg voor onderzoek naar de andere eigenaren door de jaren heen, en naar de bewoners.
De Timmerplaats wordt vóór 1700 ook wel Lenneps Muijsegat (1663) en Droge Warnerstede (1698) genoemd. Van deze twee namen, maar ook van de naam Timmerplaats, kennen we de herkomst niet, al zal ‘Lennep’ duiden op een eerdere eigenaar. Timmerplaats zien we voor het eerst in 1692.
In 1684 en later wordt zij (ook) aangeduid met Hietcole (hiet = heide). In Toldijk heten op enig moment acht boerderijen Hietcole: zes aan de Zutphen-Emmerikseweg westzijde en twee aan de Hoogstraat. Heel fijn dat er voor die boerderijen ook andere namen in omloop zijn.
Vóór 1663 is stadholder Coenraad van Munster (1594-1666) de eigenaar. Na zijn overlijden erft dochter Johanna Margaretha (1642-1722) de boerderij. Zij is getrouwd met Frans Cuijper van Holthuijsen (1636-1726), burgemeester van Deventer. De ‘Hietcole of Droge Warnerstede’ wordt in 1698 door hen verkocht aan Lubbert Jansen (vandaar Lubbert Jansenstede) en Elsken Berends, de toenmalige bewoners.

De huidige woning aan de Hoogstraat 6 in Toldijk

Hieronder een overzicht van bewoners en latere eigenaren (voor zover bekend): 

Joost Jansen (+1684) x Elsken Berends (+1724)
Joost en Elsken zijn de oudste bewoners/pachters die we kennen. Zij hebben twee kinderen:

-          zoon Jan Joosten (ca. 1679-vóór 1734) zal rond 1713 boerderij de Grote Hietcole stichten, aan de Hoogstraat 10 (zie Boerderij de Grote Hietcole in Toldijk)
-          zoon Berend Joosten (1680-1761) pacht per 1712 de Spittaler Hofstede, Hoogstraat 4.
Deze drie boerderijen van ouders en twee zonen liggen naast elkaar. Op nummer 8 zal pas in 1911 een huis verrijzen. 

Elsken Berends (+1724) x Lubbert Jansen (+1729)
In augustus 1684, drie maanden na het overlijden van Joost, hertrouwt Elsken met de eerdergenoemde Lubbert Jansen uit Vorden, zoon van ene Jan Enserink. Lubbert trekt bij haar in. Samen krijgen ze een dochter, Anna Margarita Lubberts.
In 1698 gaan Lubbert en Elsken over tot koop van de door henzelf bewoonde en gepachte boerderij. Het gaat hen kennelijk goed, want vervolgens kopen ze in 1714 de naastgelegen Spittaler Hofstede én in 1715 het derde deel van het Keersemakersland.

Op het moment van koop wordt de Spittaler Hofstede gepacht door hun (stief)zoon Berend Joosten (1680-1761) en zijn vrouw Hilleken Hilverink. Berend heeft de boerderij per Petri 1712 voor negen jaar gepacht (Petri = Sint Peter: 22 februari, de vaste pachtwisseldatum), dus tot Petri 1721. Toch zegt stiefvader Lubbert Jansen hem al per Petri 1719 de pacht op. Daar gaat Berend niet mee akkoord en stapt naar de rechter.  
Terzijde: In 1717 is Berend door de vorige eigenaar aangesproken op een pachtschuld uit 1714. Of hij ook zijn stiefvader zo slecht betaalt, weten we niet. Zo ja, dan zou dát de reden tot de opzegging kunnen zijn.

Berend Joosten is niet blij met deze opzegging door zijn stiefvader. Kennelijk zit er bij hem ook nog oud zeer vanwege de erfenis van zijn eigen vader, Joost Jansen (+1684). Heeft Berend destijds wel gekregen waar hij recht op heeft? Hij denkt van niet en eist daarom via het gerecht een ‘authentieke kopie’ van de inventaris die destijds in 1684 vóór het hertrouwen van zijn moeder opgemaakt moet zijn. Stiefvader Lubbert moet deze akte in zijn bezit hebben, maar kennelijk weigert hij dat document aan zijn stiefzoon te overhandigen of … het bestaat helemaal niet.
Als de plaatselijke schout Berends verzoek aan Lubbert overhandigt, antwoordt deze: ‘‘t is wel, ik meen het wel richtig te maken (Het is goed, ik denk het wel te kunnen oplossen)’.
Maar dat lukt hem niet. Lubbert verklaart dat het document wel degelijk bestaat, en dat Berend het zelfs heeft gelezen, maar dat hij niet weet waar het nu is. Daar gelooft Berend niks van. Enkele maanden later beschuldigt hij zijn moeder Elsken Berends er zelfs van dat ze met Lubbert hertrouwd is zonder haar zaken goed te regelen. Iets wat ‘ingevolge het landrecht dezer graafschap’ verplicht is.
Slechts kort voor de datum waarop Berend de Spittaler Hofstede zou moeten verlaten, komt hij met een doorslaggevend argument. Namelijk dat Lubbert Jansen bij de koop de geldende pachtovereenkomst heeft overgenomen. En die loopt nog tot Petri 1721. Berend hoeft dus niet te vertrekken.
Vervolgens maken zijn moeder en stiefvader begin 1723 hun testament op: na het overlijden van zijn moeder zal Berend de Spittaler Hofstede erven. Een jaar later al overlijdt ze en wordt hij daadwerkelijk eigenaar. Uiteindelijk dus veel gedoe om niks.

Maar … dat Berend Joosten na Petri 1719 op de Spittaler Hofstede mag blijven, is op dat moment een behoorlijke tegenvaller voor Lubbert en Elsken. Dit omdat ze de boerderij inmiddels per die datum voor twaalf jaar aan ene Jan van Grol hebben verpacht. Wat nu te doen? Lubbert weet het goed gemaakt: Jan van Grol mag in plaats hiervan Lubberts eigen Hietcole pachten, ‘met alle landerijen daaronder gehorende’. Ook voor twaalf jaar. Hiermee wordt de Timmerplaats bedoeld, waar ook Lubbert en zijn vrouw wonen. Zelf is hij niet meer de jongste en de kinderen zijn de deur uit. Maar ook hijzelf boert er door.
Tussen deze Jan en Lubbert botert het niet. Daarom zegt Lubbert hem al na twee jaar de pacht op. Jan dient de Hietcole per Petri 1722 te verlaten. Ook dient hij zijn achterstallige pacht te betalen.
Maar Jan vecht terug. Hij voert meerdere redenen aan voor het niet nakomen van zijn betalingsverplichting. Zo laat Lubbert zijn koeien al van het begin af aan in een door Jan gepacht weiland grazen. Ook woont Lubbert in een ‘kamer’ (woonruimte) van de door Jan gepachte Hietcole zonder daar huur voor te betalen. Daarbij heeft hij ook nog de rogge van Jans grond laten maaien en zich toegeëigend. Om te voorkomen dat hij ook nog zijn boekweit inpikt, schakelt Jan de rechtbank in en neemt daarbij maar liefst twee advocaten in de arm. Zijn schadebedrag lijkt hoger dan de door Lubbert opgeëiste pacht, want op zijn beurt eist hij geld van Lubbert.
Jan van Grol zal de Timmerplaats uiterlijk 1734 hebben verlaten, want dan komen er nieuwe bewoners.

Na de dood van Elsken Berends in 1724 erft haar andere zoon, Jan Joosten (ca. 1679-<1734), haar Hietcole. Zelf woont Jan met zijn vrouw Gerritje Breukink (ca. 1688-1748) op de Grote Hietcole, ook zijn eigendom. Weduwnaar/stiefvader Lubbert blijft op de ‘Lubbert Jansenstede’ wonen. Dit met de bepaling dat ‘zo door krijg of brand – ’t welk God verhoede – het huis kwam te verongelukken, zo zal Lubbert niet gehouden wezen ’t zelve wederom te laten optimmeren’. Mocht de Hietcole door oorlog of brand verwoest worden, dan is Lubbert niet verplicht de boerderij te herbouwen. Hij overlijdt in 1729.

Bijzonder patroon
Vanaf hier zien we een bijzonder patroon. Driemaal wordt bij elk nieuw echtpaar als het ware een estafettestokje doorgegeven. Telkens is de ingetrouwde partner de langstlevende en brengt vervolgens een nieuwe partner in. Zo kan het gebeuren dat (de erfgenamen van) de kinderen uit het eerdere huwelijk van Gerritje Breukink (zie boven en onder) ten tijde van het vierde echtpaar nog steeds mede-eigenaar zijn.

Eerdergenoemde Gerritje Breukink (ca. 1688-1748) (weduwe van Jan Joosten) x Egbert Weideman (+1762)
Na Jan Joostens overlijden hertrouwt Gerritje in 1734 met Egbert Derks Weideman uit Wichmond. Het nieuwe paar vestigt zich op de aan haar toebedeelde Timmerplaats.
Nadat Gerritje in juni 1748 zelf ook is overleden, erven haar kinderen Joost en Aaltje Jansen samen haar helft van de boerderij. Hun stiefvader Egbert behoudt de bij huwelijk verkregen andere helft.
Slechts een maand na deze verdeling zegt Aaltje haar stiefvader de pacht op van haar (vierde) deel. Ze eist dat Egbert de boerderij tegen Petri 1749 verlaat. Maar kort voor die datum komt er een overeenkomst waarmee een ieder kan leven: Egbert krijgt de nagelaten boedel van Gerritje, het landbouwgereedschap en het groeiende zaadgewas op de akkers. Daar staat tegenover dat hij aan Joost en Aaltje een bepaald bedrag moet betalen. Daarmee is de kou uit de lucht en kan Egbert op de boerderij blijven.
Kort voor haar moeders overlijden is Aaltje getrouwd met de Toldijkse Derk Nijkamp (1721-1802). Het paar vestigt zich op de naastgelegen Grote Hietcole, die in 1734 is geërfd door haar broer Joost Jansen (+1778).

Egbert Derksen Weideman (+1762) x Wendelina Wentink (1723-1782)
In 1749, een jaar na het overlijden van Gerritje, hertrouwt Egbert met Wendelina Wentink uit de Lamstraat in Toldijk. Tussen 1750 en 1761 worden zes kinderen geboren. Een zoon overlijdt jong, een andere is vertrokken naar ‘Guinee’.
Net zoals stiefdochter Aaltje eerder deed, zegt nu ook stiefzoon Joost Jansen (die zelf in Zutphen woont) Egbert Weideman de pacht op, en wel in juli 1752. Hij eist dat Egbert de Hietcole voor Petri 1753 verlaat. Die reageert met: ‘Het is goed, ik zal van de boerderij afgaan, maar op mijn portie dat ik daar aan heb, blijven wonen.’ Hij blijft zitten op zijn helft van het eigendom.
Na Egberts overlijden in 1762 erft Wendelina hun helft van de ‘Lubbert Jansenstede of Hietcole’, haar kinderen krijgen geld.

Wendelina Wentink (1723-1782) x Berend Gesink (1732-1802)
In december 1762, een half jaar na Egberts overlijden, hertrouwt de 39-jarige Wendelina met de negen jaar jongere Berend Gesink uit Vorden.
Berend heeft dan wel geen eigen kinderen, maar met zijn stiefkinderen heeft hij het een en ander te stellen.
Zo brengt stiefdochter Mechelina Weideman (1754-1842), dan 19 jaar oud, eind oktober 1773 met twee vriendinnen een hele avond en nacht door in een Steenderens café. Met hun ‘gezuip, getier, dronkenschap en grove onordentelijkheden’ hebben ze de mededorpsbewoners ‘tot grote opspraak’ gebracht. Was het destijds al ongehoord dat meiden samen in een café zaten, het gebeurde ook nog eens op een zondag.
En op zekere dag in 1775 is een van zijn stiefzonen onder de heg van buurman Joost Berendsen op de Spittaler Hofstee grond aan het ‘afplaggen’. Nadat Joost dit de jongen verboden heeft, haalt deze een spade uit zijn huis en gaat diezelfde grond vervolgens omspitten. Berend Gesink is met hem meegekomen en begint met zijn buurman ruzie te maken. Hij grijpt Joost vast en probeert hem in de doornenhaag te duwen. Om niet achterover te vallen, houdt Joost op zijn beurt Berend vast. Tegelijkertijd slaat deze laatste tot tweemaal toe Joost zeer hard met een greep (mestvork) op zijn arm waardoor die gekneusd raakt en later 'blond en blauw' ziet. Daarbij lukt het Berend om Joost alsnog in de doornenhaag te duwen. Daarin valt Joost op een stomp van een boomstam waarmee hij zijn ‘ruggengraat’ bezeert. Deze verwondingen zijn vastgesteld en behandeld door J. Strobelt, chirurgijn te Bronkhorst.
Joost is een zoon van eerdergenoemde Berend Joosten (1680-1761) en heeft inmiddels zijn vaders boerderij geërfd. Daarnaast is hij metselaar. 

Na het overlijden van Wendelina in 1782 wordt hun helft van de Hietcole verdeeld. Haar gezamenlijke voorkinderen Weideman erven een kwart, evenals echtgenoot Berend Gesink. Kleinzoon Willem Russer (zoon van haar overleden dochter Geertruid Weideman) krijgt daarbij een tiende ‘van huis, hof en land’. Geertruid was getrouwd met Jan Russer sr. (1750-1815). Hem zullen we nog terugzien.

Berend Gesink (1732-1802) x Janna Jansen
In 1784 hertrouwt Berend met Janna Jansen, een weduwe in Baak. Daarbij wordt het patroon doorbroken. Janna komt niet naar de Timmerplaats, zoals hierboven nieuwe echtgenoten steeds doen, maar hij trekt bij haar in op pachtboerderij Zuidendorp / Kaatmansplaats, Dollemansstraat 8 te Baak. Drie jaar later kopen ze deze hoeve.
Berend overlijdt in 1802. Volgens het overlijdensregister is hij doodgeschoten. Helaas hebben we hierover geen nadere gegevens kunnen vinden. 

Meteen na Berend Gesinks vertrek in 1784 wordt de Timmerplaats verpacht aan Berend Klein Lenderink (1744-1813) en Christina Jansen (1749-1785). Berend is geboren in Hengelo, maar woont later in Nijmegen. Misschien als soldaat, want Nijmegen was een garnizoensstad. Christina komt uit Steenderen. Voor haar huwelijk woont ze in Rotterdam. Mogelijk werkt ze er als dienstmeid. Hun huwelijk in 1780 staat zowel in Steenderen als in Nijmegen en Rotterdam ingeschreven.
Christina is een ongehuwde moeder: ze heeft al een kind, Hendrica, geboren in 1772. Tijdens de huwelijksplechtigheid zit het dan achtjarige meisje naast haar moeder, zo staat in het trouwboek geschreven. Het lijkt erop dat Berend wel degelijk de vader is. In de periode 1773-1777 heeft Christina meerdere rechtszaken tegen hem aangespannen en beslag gelegd op zijn bezittingen. Ze doet dit om geld te verkrijgen voor kraamkosten en onderhoud van het kind. Dit alles op basis van een vonnis van het Hof van Gelre (volgens ‘ener Hoves sententie’). Er is dus zelfs een ‘hogere’ rechter aan te pas gekomen.
De onderlinge sfeer lijkt daarmee niet optimaal. Ondanks dat trouwt dit koppel enkele jaren later alsnog met elkaar. 
Christina sterft in juni 1785. Drie van haar vier kinderen lijken dan nog te leven, al zal een dochter spoedig daarna sterven. Vier maanden later hertrouwt Berend, 41 jaar oud, met de 25-jarige Vordense Janna Luunk (1761-1820). Dit nieuwe paar zal samen nog negen kinderen krijgen van wie er zes volwassen worden.

In 1786 komt Derk Nijkamp (1721-1802) - weduwnaar van eerdergenoemde Aaltje Jansen (+1765) - om de hoek kijken. Hij heeft haar kwart van de Timmerplaats geërfd en eist dat pachter Berend Klein Lenderink vertrekt. Net als in 1748 komt ook dit weer goed. Van de erfgenamen van Aaltjes broer Joost Jansen (+1778), die ook een kwart bezitten, horen we niets.
In 1787 is op de boerderij sprake van een kamervrouw, een vrouw die er in een aparte ruimte woont. Net als rond 1720 wordt de Timmerplaats dus door twee huishoudens bewoond.
Ergens tussen het overlijden van Berend Klein Lenderink in 1813 en het jaar 1820 verhuist weduwe Janna Luunk met zoon Arend en haar jongste kinderen naar de Grote Hietcole. Arend wordt er pachter.

Na hun vertrek wordt de Timmerplaats door opeenvolgende bewoners gepacht. Ook dán is steeds sprake van dubbele bewoning.

Handtekening van Jan Russer uit 1786 (1750-1815)

Met de eigendom loopt het als volgt:

Jan Russer sr. (1750-1815) x Geertruid Weideman (1757-1779) x Johanna Revelman (1754-1823)
Jan Russer is een schoonzoon van Wendelina Wentink en Egbert Weideman. Hij woont op de Grote Russer, Zutphen-Emmerikseweg 65, Toldijk.
In 1787 koopt hij Berend Gesinks kwart van de Timmerplaats, in 1791 Derk Nijkamps kwart. In 1799 erft Jan het tiende deel ervan van zijn dat jaar overleden zoon Willem (1777-1799). Dat deel stamt van Willems grootmoeder Wendelina Wentink. Op enig moment moet Jan Russer ook de rest hebben gekocht, want in 1806 blijkt hij eigenaar van deze gehele Hietcole.
Na zijn overlijden in 1815 zal het nog jaren duren voordat de erfenis wordt verdeeld. Zelfs in 1832 staan in het zojuist ingestelde Kadaster nog de ‘erven Jan Russer’ als eigenaren vermeld. Niet lang daarna vervalt deze definitief aan Jans zoon en naamgenoot (1782-1841).
In 1847, zes jaar na de dood van Jan Russer jr., wordt de boerderij verkocht aan korenmolenaar Jan Joosten (1793-1856) en Geesken Wentink (1804-1865).
Deze laatste Jan is een nazaat van eerdergenoemde Berend Joosten. Hij is ook eigenaar van de naastgelegen Spittaler Hofstede (Hoogstraat 4) en de Toldijkse molen, later Pennekampsmolen geheten, aan de Zutphen-Emmerikseweg westzijde.

Genealogische noot
Overzicht van mijn afstamming van Jan Russer
Jan Russer                                 1779 x Johanna Jansen Revelman
Elsken Russer                            1810 x Steven Pennekamp
Johanna Pennekamp                 1842 x Teunis Garritsen Hartman
Tonia Johanna Hartman            1868 x Arend Gerhard Garritsen
Harmen Garritsen                      1906 x Aleida Berendina ten Broek
Marinus Garritsen                      1939 x Gerrie Busser
Alice Garritsen